Wrażliwi na dźwięki świata - z kim i o czym będziemy rozmawiać?

Dźwiękoczuli  – to słowo nie istnieje.

Automatyczny korektor podkreśla je na czerwono, najpopularniejsza wyszukiwarka Google wyświetla pustą stronę i radzi, aby użyć innych słów kluczowych. A przecież to słowo powinno być kluczowe dla wszystkich ludzi, którzy są ciekawi świata i chcą go zrozumieć.

Zrozumienie przychodzi bowiem do nas w dużej mierze przez słuchanie i opowiadanie historii. O ile obraz nam coś przedstawia, o tyle opowieść pozwala nam go zrozumieć, docenić. Odkrywa znaczenia, często te najważniejsze, bo niewidoczne dla oka.  Opowieść jest wartością dodaną, bez której tajemniczy uśmiech Mony Lizy nie miałby żadnego znaczenia poza formalną maestrią.

Jak więc określić Dźwiękoczułych?

Pierwsze skojarzenie ma związek z fotografią i filmem. Mówimy przecież o światłoczułej kliszy lub papierze, które pokryte odpowiednimi związkami chemicznymi, reagują na działanie światła. To bardzo techniczne skojarzenie ma w sobie jednak ogromny potencjał metafory. Kiedy czasownik „reagować” zamienimy na przymiotnik „wrażliwy”, papier lub klisze na człowieka, a światło na dźwięk – Dźwiękoczuli okażą się osobami wrażliwymi na dźwięki, brzmienia i melodie.

 

Dźwiękoczuli to ludzie, którzy potrafią słuchać i opowiadać dźwiękiem przeróżne historie w taki sposób, że nie możemy się od nich oderwać, a w naszej głowie budują się obrazy. Zmuszają do refleksji, zachwycają dopracowaną formą, zaskakują ujęciem tematu i co najważniejsze, nie pozostawiają słuchacza obojętnym. Jest jeszcze w tej nazwie bezpośrednie odwołanie do czułości, tej szczególnej formy empatii, bez której opowiadanie o świecie może stać się wielką manipulacją i autokreacją. Mówiła o tym w swojej mowie noblowskiej Olga Tokarczuk.

 

To właśnie takie dźwiękoczułe osoby, czyli autorzy najlepszych audiodokumentów, będą bohaterami tego działu. To z nimi będziemy rozmawiać  o ich spotkaniach z brzmieniami świata, o tym, co ich w dźwięku najbardziej urzeka i w czym upatrują jego siłę. Będziemy też  dyskutować o tym, jak pracują, jakimi drogami doszli do swojej wrażliwości audio i dlaczego właśnie tę formę artystycznego wyrazu wybrali. Czy jest coś takiego w dźwięku, czego nie ma w innym medium.

Zapytamy ich, jak szukają swoich opowieści, jak się przygotowują do spotkania z bohaterem i do kolejnych etapów pracy. Na podstawie konkretnego przykładu będziemy starali się dowiedzieć, co sprawia, że opowiadana historia staje się niepowtarzalna i uniwersalna jednocześnie. Jak czułe ucho autora komponuje całość wychwytując to, co najważniejsze, ponadczasowe, odsłaniając nam mechanizmy rządzące światem.

Plan jest taki, aby spotkanie z mistrzem pojawiało się na naszej stronie raz w miesiącu w formie wywiadu i w wersji spisanej. Wraz ze zdjęciem, krótką notką biograficzną i linkiem do wybranej audycji. Przed nami więc fascynująca podróż do krainy dźwięku i spotkania z twórcami, którzy kształtowali i kształtują naszą audialną wrażliwość, wyznaczają standardy artystyczne i pokazują kierunki rozwoju.

Różni są ludzie, nieskończenie różnorodny świat. To, co nas łączy, to opowieść. Nie bez powodu użyłam w tym tekście liczby mnogiej. To nie zabieg stylistyczny ani próba ukrycia się za wyimaginowaną zbiorowością. Wierzę, że nas – dźwiękoczułych jest dużo, dużo więcej. To słowo dotyczy przecież nie tylko uznanych autorów audiodokumentów, ale także tych, którzy słuchają i potrafią usłyszeć oraz tych, którzy sami chcą dźwiękiem opowiadać o świecie, uczyć się i rozwijać.

 

Ten dział „Dźwiękoczuli” jest więc otwarty dla każdej osoby, która chciałaby podzielić się swoimi doświadczeniem i opisać swoje spotkanie z mistrzem audioopowieści. Mikrofon jest otwarty, zapraszamy do współpracy. Jest szansa, że termin „dźwiękoczuły” wejdzie do języka polskiego na stałe właśnie dzięki nam.

Napisz: agnieszka@audionomia.pl