Człowiek człowiekowi wilkiem – recenzja reportażu „Król Roztocza” Moniki Malec

Populacja wilka w Polsce liczy obecnie koło 2 tysięcy osobników. Będący niegdyś jednym z najpowszechniejszych drapieżników, dziś objęty jest ścisłą ochroną. Największym zagrożeniem dla wilka jest człowiek. Kłusownictwo (w tym nielegalny odstrzał), wypadki drogowe i utrata naturalnych siedlisk, to problemy, które zagrażają tym zwierzętom każdego dnia. Są jednak ludzie, którzy próbują być dla nich największymi przyjaciółmi i cenną pomocą. Ich działania przedstawia Monika Malec w reportażu „Król Roztocza”.

pixabay.com

Materiał rozpoczyna się w dość tajemniczy sposób, wzbudza lęk, jak i zaciekawienie w słuchaczu. Na początku słyszymy oburzony głos jednego z bohaterów, który stara się zrozumieć powody agresji człowieka wobec wilków. Wypowiedzi towarzyszy niespokojna, nieco mroczna muzyka. Punktem kulminacyjnym wstępu jest dźwięk strzału z broni. Taki zabieg ma na celu przyciągnięcie uwagi słuchacza, zatrzymania go przy sobie, działa na wyobraźnię i powoduje, że ma się „wilczy apetyt” na dalszą część.

Następnie poznajemy bohaterów reportażu. Są to dr Sabina Nowak, zoolożka, sprawująca urząd prezesa Stowarzyszenia dla Natury „Wilk” oraz wypowiadający się na początku reportażu Przemysław Stachyra z Roztoczańskiego Parku Narodowego, który prowadzi badania nad wilkami. Wyjaśnione zostaje między innymi działanie obroży telemetrycznej, która założona na zwierzęciu pozwala go zlokalizować.

„Dostajemy informację pod wieczór, w jakiej są lokalizacji, wtedy sprawdzamy te miejsca, a szczególnie, jeśli to są takie letnie lokalizacje, no to przypuszczam, że tam są szczenięta. W związku z tym ta noc jest ważna, bo one się komunikują ze szczeniętami wyciem, przychodząc z polowania, więc dobrze jest być na miejscu i to słyszeć” – mówi dr Nowak.

Bohaterami reportażu Moniki Malec są jednak przede wszystkim wilki. Poznajemy wilka o imieniu Kosy. Był on największym, najpiękniej ubarwionym oraz najważniejszym wilkiem, jakiego udało się zaobserwować, gdyż dostarczał on cennych danych badaczom tych zwierząt. Jego majestat świetnie obrazuje wplatane między wypowiedzi wycie tego zwierzęcia. Bohaterowie opowiadają o jego życiu, rodzinie, zachowaniu oraz roli, jaką odgrywał w badaniach. Przez ponad 20 minut trwania reportażu, jesteśmy w stanie zżyć się ze zwierzęciem. Budowanie relacji na linii słuchacz-Kosy kończy się w momencie opisu śmierci wilka. Zwierzę zostało zastrzelone, zaś po ponad roku śledztwa zatrzymano sprawcę uśmiercenia. Za zabicie Kosego grozi mu do 5 lat pozbawienia wolności. Końcówka reportażu podnosi jednak na duchu i pozwala mieć nadzieję na kolejne owoce w programie badawczym. W Roztoczańskim Parku Narodowym prym przejmują bowiem potomkowie Kosego na czele z jego córką – Korą.

Reportaż „Król Roztocza” na przykładzie bohatera tytułowego, ukazuje życie wilków i ich zachowanie, a także miejsce w kulturze i historii. Jest to bezcenna dawka wiedzy o tym chronionym w Polsce gatunku, zawarta w nieco ponad 30 minutach, które upływają w okamgnieniu. Piękno tych zwierząt kontrastuje z przykrym zachowaniem ludzi, którzy codziennie zabijają bezbronne zwierzęta, często nie ponosząc za to konsekwencji. „Król Roztocza” to opowieść o życzliwości wilków do ludzi, jak i jednoczesnym nieodwzajemnianiu jej przez człowieka. Reportaż jest pouczającym, wzruszającym dokumentem, skłaniającym do refleksji nad rolą człowieka w środowisku przyrodniczym oraz jego zachowaniu i podejściu do Braci Mniejszych.

Reportaż do odsłuchania AUDIONOMIA AWARD – Audionomia

* Autorem recenzji jest Sebastian Dziuda, student drugiego roku Dziennikarstwa międzynarodowego Uniwersytetu Łódzkiego.

This website uses cookies

We inform you that this site uses own, technical and third parties cookies to make sure our web page is user-friendly and to guarantee a high functionality of the webpage. By continuing to browse this website, you declare to accept the use of cookies.