Bartosz Panek (1983) jest dziennikarzem radiowym, reporterem i politologiem, absolwentem Instytutu Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego. Dzięki stypendium programu Socrates-Erasmus studiował również na uniwersytecie w Trieście (2004-2005). Jego praca magisterska dotyczyła współpracy rozwojowej Republiki Włoskiej i państw afrykańskich, które w przeszłości były włoskimi koloniami. Do radia przyszedł jako licealista. Współtworzył audycję „Pora na juniora” pod redakcją Ewy Dados w Radiu Lublin. Potem, przez prawie 20 lat (2002-2021) pracował w Polskim Radiu, początkowo w Radiu Bis i Programie 1, najdłużej zaś w Programie 2. Zrealizował setki audycji publicystycznych i bloków programowych na żywo oraz kilkadziesiąt reportaży. Po odejściu z Polskiego Radia w marcu 2021 roku nadal zajmował się tworzeniem opowieści i dokumentów dźwiękowych, angażował się w działalność edukacyjną dotyczącą sztuki audio i jej krytyki. Współpracował z „Raportem o stanie świata” i portalem Kolegium Europy Wschodniej https://new.org.pl.
Nowy redaktor naczelny SRiD jestem autorem nagradzanych i wyróżnianych w Polsce (Srebrny Melchior, nominacje do Grand Press) i na świecie reportaży (Prix Italia za innowacyjność w reportażu radiowym w 2014 roku i srebrny medal Unii Radiowo-Telewizyjnej w 2020 roku oraz Ake Blomstrom Memorial Prize w 2012). Jego audycje były prezentowane we Włoszech, Chorwacji, Francji, Litwie, Holandii i Wielkiej Brytanii, a także (w koprodukcji z Overcoat Media) emitowane w BBC World Service. W 2022 roku otrzymał nominację do Polsko-Niemieckiej Nagrody Dziennikarskiej.
Był stypendystą Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego i Miasta Stołecznego Warszawy oraz Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej. Wydał książkę non-fiction „U nas każdy jest prorokiem. O Tatarach w Polsce” (Czerne, 2020). W maju 2024 roku Czarne opublikuje jego drugą opowieść reporterską „Zboże rosło jak las”, poświęconą pamięci o pegeerach.
Jest współzałożycielem kolektywu Free Range Productions i Fundacji Audionomia.
Bartosz tak charakteryzuje swoją misję w Studiu Reportażu i Dokumentu PR:
– Chcę, aby Studio Reportażu i Dokumentu Polskiego Radia było liczącą się redakcją dźwiękowych form non-fiction w polskim eterze i w polskiej netosferze. W swojej pracy redaktora naczelnego będę nawiązywał do najlepszych tradycji Studia z czasów, gdy szefowała mu Janina Jankowska – przede wszystkim do szczególnego miejsca reportażu artystycznego. To jednak nie oznacza, że zignoruję siłę i społeczną rolę reportaży interwencyjnych i dziennikarskich. Jednocześnie będę się starał przyciągnąć twórców reprezentujących młodsze niż moje pokolenia. W polskim reportażu i dokumencie dźwiękowym ich nieobecność jest wyraźna, a te gatunki nie mogą sobie pozwolić na zerwanie ciągłości pokoleniowej.
Bartosz, życzymy spełnienia tych planów!
Audionomia