Tegoroczna edycja wydarzenia potrwa od 14 do 19 maja. Spośród 72 nadesłanych programów jury preselekcyjne wyłoniło: 14 dokumentów, 16 słuchowisk i 10 krótkich form – czyli audycji których format nie przekracza dziesięciu minut. Wszystkie one będą słuchane przez uczestników w zapierających dech plenerach: ogrodzie renesansowego poety Hanibala Lucicia, w wirydarzach klasztorów czy w górującej nad miastem fortecy.
Istotny jest podtytuł festiwalu i zarazem konkursu, który brzmi: „W stronę starych tekstów”. Nie chodzi tu jednak wyłącznie o nawiązania do literatury. Tekst rozumiany jest szerzej – jako dziedzictwo kulturowe, którym wciąż możemy się inspirować, by żyć bardziej świadomie „tu i teraz”.
W konkursie stratują dwie audycje z Polski. Pierwsza to słuchowisko zatytułowane „Na świecie jeszcze, lecz już nie dla świata” wg poezji Adama Mickiewicza w reżyserii Jerzego Machowskiego, zgłoszone przez Teatr Polskiego Radia. Druga – startująca w kategorii dokument to „Nasza kołysanka” Kasi Michalak z Radia Lublin (i Audionomii!). Audycja w realizacji Jarosława Gołofita opowiada o wyjątkowym projekcie muzycznym „Ondinata. Pieśni dla Ondyny” mającym na celu szerzenie świadomości o bardzo rzadkiej, uwarunkowanej genetycznie chorobie zwanej Klątwą Ondyny (CCHS). Jej podstawowym objawem jest niewydolność́ oddechowa, przede wszystkim podczas snu.
Osoby cierpiące na tę chorobę skazane są na wieczną czujność, która rośnie, gdy zapada zmrok. Każdej nocy trzeba uruchomić maszyny, które podtrzymują ich oddech. Jedną z takich osób (z 1200 na całym świecie) jest Leo – syn artystki fotografki Magdy Hueckel i reżysera Tomka Śliwińskiego. Sztuka jest dla nich źródłem nadziei i siły. Pewnego dnia wpadają oni na pomysł, by wydać płytę z kołysankami, które pomogą chorym „oswoić” zasypianie.
Autorka audycji odwiedza tę rodzinę, by przywołać czas, gdy kontrabasista i kompozytor – Sebastian Wypych pracował nad bardzo szczególną kołysanką – otwierającą i zamykającą dwupłytowy album. Kompozytor wykorzystał rytm urządzeń, do których chorzy podłączani są każdej nocy. Wokół bardzo szczególnej muzyki toczą się opowieści o gniewie, poświęceniu i lęku, ale także o wybaczeniu i fascynacji mitem o Ondynie. Struktura opowieści to zarazem „dźwiękowa anatomia” „Kołysanki dla Ondyny”.
Audycję znajdziecie tutaj:
Wszystkie festiwalowe dyskusje będą transmitowane na facebookowej stronie Festiwalu Prix Marulić.
Jeśli chcesz współtworzyć ten dział, odezwij się: eliza@audionomia.pl
We inform you that this site uses own, technical and third parties cookies to make sure our web page is user-friendly and to guarantee a high functionality of the webpage. By continuing to browse this website, you declare to accept the use of cookies.
